Στη πρώτη περίπτωση προσφέρεις στο ονομά ΣΟΥ στα μελλοντικά βιβλία και ίσως καταφέρεις να το κανεις και αντικείμενο αγάπης,μίσους,εμπνευσης,κατηγορίας.. ενώ στην άλλη ...άντε να προσφέρεις στα παιδιά σου τη δυνατότητα για ένα-δυο απαλότερα χάδια(απο τη μαμά σου)..
Σοβαρά τώρα, ποιο πιστεύεις ότι θα διάλεγε ένας..καθημερινός.. άνθρωπος??
Από οτι διαβάζω,ο P.J.O'Rourke είναι δημοσιογράφος με καυστικό σατυρικό πολιτικοκοινωνικό χιούμορ.
Προσωπικά,ερμήνευσα αυτή την φράση σαν σχολιασμό πάνω στην ποιότητα του χαρακτήρα του σύγχρονου ανθρώπου(και ίσως ειδικότερα του ανθρώπου με επαναστατική φύση)
Η πρώτη περίπτωση μιλάει για έναν χαρακτήρα ακατέργαστο.Οπού,η ανάγκη του για αναγνώριση προέρχεται από την αλαζονεία-ματαιοδοξία του.Αν δεν έχεις φτιάξει τον εαυτό σου(πράγμα που συνδέεται απολύτως με τη δεύτερη περίπτωση ανθρώπου)τότε είσαι ένας ακόμη άπληστος-ονειροπόλος μεν, κουτός δε-,που προσπαθεί να μείνει στην αιωνιότητα,και που πιθανότατα οι πράξεις του θα μείνουν άκαρπες.
Στην δεύτερη πράξη,παύεις να είσαι θεωρία.Βοηθάς κάποιον.Άμεσα.Άπλα.Αν δεν βοηθήσεις την μάνα σου άλλωστε,πως θες να βοήθησεις έναν ολόκληρο κόσμο?Πρέπει να ξεκινάς απο μικρά πράγματα,γιατί αυτά(κατα την γνώμη μου πάντα)είναι που δείχνουν και διαμορφώνουν τον χαρακτήρα σου. Δεν έχει λοιπόν να κάνει απλά με χάδια και φιλιά. Εχει να κάνει με τις βάσεις που θέτεις στον χαρακτήρα σου. Είσαι στοργικός,είσαι ανιδιοτελής,είσαι ταπεινός?
Όσο για την ερώτηση σου,ειλικρινά δεν μπορώ να απαντήσω ευθέως. Νομίζω πως η φράση απο μόνη της ήδη τα λέει όλα,και αντικατοπρίζει επιτυχώς την εικόνα που βλέπουμε στους ανθρώπους γύρω μας.Να μην πέσουμε στην παγίδα να λάβουμε τις δυο περιπτώσεις ανθρώπου ξέχωρα,καθώς και ο ίδιος ο συγγραφέας τις αντιπαραβάλλει,ωστε να γίνει ο συσχετισμός μεταξύ τους.
Χαίρομαι πολύ να βλέπω σχολιασμούς,και σκέψεις πάνω σε αυτά που αναρτώ..Χαίρομαι γιατί με ενεργοποιούν ,και με βάζουν να δουλεύω πάνω σε σκέψεις που δεν είχα εξ αρχής.Συνοψίζοντας αυτά που σου πα πάνω θέλω να πω αυτό:Το να αλλάξεις τον κόσμο έχει ευθύνη.Το λιγότερο που μπορείς να κάνεις,είναι να φτιάξεις έναν καλό χαρακτήρα.
Γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο.-Γκάντι
Πάντως στη δεύτερξ πράξη, τα χάδια είναι κάπως ..αλληγορικά. Εννοούσα ότι πράττεις κάτι απλό, κάτι όχι μόνο για "σένα"..
Δε διαφωνούμε. Απλά δε βρήκα ίσως τις κατάλληλες λέξεις :P
“Maybe what we say when we go is less important than what’s said about us. When you die, what’s the nicest thing someone will utter about you? What’s the worst? Somewhere in between is who you are; maybe mere words aren’t enough to define a life ― or maybe only one’s actions can.” Augustus Hill, Oz(σειρά)
καλησπερα!περαστικος ειμαι και η εικονα αυτη μ εκανε να χαμογελασω γιατι οσο εγω καθομαι εδω ακουω την μαμα μου στην κουζινα να πλενει τα πιατα...ειρωνια... ισως θα πρεπε οντως ναν ξεκιναμε απ τα μικρα και να πορευομαστε προς τα μεγαλα, αφηνοντασ την σωτηρια του κοσμου για το τελος...
Γεια σου περαστικέ!Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου! Το γεγονός οτι είδες τυχαία την ανάρτηση, χαμογέλασες και να αφιερώσες χρόνο για ένα σχόλιο ,με κάνει και εμένα να χαμογελάω.. Καλή σου μέρα!
Στη πρώτη περίπτωση προσφέρεις στο ονομά ΣΟΥ στα μελλοντικά βιβλία και ίσως καταφέρεις να το κανεις και αντικείμενο αγάπης,μίσους,εμπνευσης,κατηγορίας..
ΑπάντησηΔιαγραφήενώ στην άλλη ...άντε να προσφέρεις στα παιδιά σου τη δυνατότητα για ένα-δυο απαλότερα χάδια(απο τη μαμά σου)..
Σοβαρά τώρα, ποιο πιστεύεις ότι θα διάλεγε ένας..καθημερινός.. άνθρωπος??
**διαλέγει :/....
Από οτι διαβάζω,ο P.J.O'Rourke είναι δημοσιογράφος με καυστικό σατυρικό πολιτικοκοινωνικό χιούμορ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά,ερμήνευσα αυτή την φράση σαν σχολιασμό πάνω στην ποιότητα του χαρακτήρα του σύγχρονου ανθρώπου(και ίσως ειδικότερα του ανθρώπου με επαναστατική φύση)
Η πρώτη περίπτωση μιλάει για έναν χαρακτήρα ακατέργαστο.Οπού,η ανάγκη του για αναγνώριση προέρχεται από την αλαζονεία-ματαιοδοξία του.Αν δεν έχεις φτιάξει τον εαυτό σου(πράγμα που συνδέεται απολύτως με τη δεύτερη περίπτωση ανθρώπου)τότε είσαι ένας ακόμη άπληστος-ονειροπόλος μεν, κουτός δε-,που προσπαθεί να μείνει στην αιωνιότητα,και που πιθανότατα οι πράξεις του θα μείνουν άκαρπες.
Στην δεύτερη πράξη,παύεις να είσαι θεωρία.Βοηθάς κάποιον.Άμεσα.Άπλα.Αν δεν βοηθήσεις την μάνα σου άλλωστε,πως θες να βοήθησεις έναν ολόκληρο κόσμο?Πρέπει να ξεκινάς απο μικρά πράγματα,γιατί αυτά(κατα την γνώμη μου πάντα)είναι που δείχνουν και διαμορφώνουν τον χαρακτήρα σου.
Δεν έχει λοιπόν να κάνει απλά με χάδια και φιλιά.
Εχει να κάνει με τις βάσεις που θέτεις στον χαρακτήρα σου.
Είσαι στοργικός,είσαι ανιδιοτελής,είσαι ταπεινός?
Τότε ναι,άλλαξε τον κόσμο.
Γιατί εσύ σίγουρα θα τον κάνεις καλύτερο...
Όσο για την ερώτηση σου,ειλικρινά δεν μπορώ να απαντήσω ευθέως. Νομίζω πως η φράση απο μόνη της ήδη τα λέει όλα,και αντικατοπρίζει επιτυχώς την εικόνα που βλέπουμε στους ανθρώπους γύρω μας.Να μην πέσουμε στην παγίδα να λάβουμε τις δυο περιπτώσεις ανθρώπου ξέχωρα,καθώς και ο ίδιος ο συγγραφέας τις αντιπαραβάλλει,ωστε να γίνει ο συσχετισμός μεταξύ τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ να βλέπω σχολιασμούς,και σκέψεις πάνω σε αυτά που αναρτώ..Χαίρομαι γιατί με ενεργοποιούν ,και με βάζουν να δουλεύω πάνω σε σκέψεις που δεν είχα εξ αρχής.Συνοψίζοντας αυτά που σου πα πάνω θέλω να πω αυτό:Το να αλλάξεις τον κόσμο έχει ευθύνη.Το λιγότερο που μπορείς να κάνεις,είναι να φτιάξεις έναν καλό χαρακτήρα.
Γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο.-Γκάντι
Ελπίζω να μην σε κούρασα!
Με κάλυψες απόλυτα μπορώ να πω
ΔιαγραφήΠάντως στη δεύτερξ πράξη, τα χάδια είναι κάπως ..αλληγορικά. Εννοούσα ότι πράττεις κάτι απλό, κάτι όχι μόνο για "σένα"..
Δε διαφωνούμε. Απλά δε βρήκα ίσως τις κατάλληλες λέξεις :P
“Maybe what we say when we go is less important than what’s said about us. When you die, what’s the nicest thing someone will utter about you? What’s the worst? Somewhere in between is who you are; maybe mere words aren’t enough to define a life ― or maybe only one’s actions can.”
Augustus Hill, Oz(σειρά)
Καλό σου ξημέρωμα
-Δεν με κούρασες καθόλου .. :)
καλησπερα!περαστικος ειμαι και η εικονα αυτη μ εκανε να χαμογελασω γιατι οσο εγω καθομαι εδω ακουω την μαμα μου στην κουζινα να πλενει τα πιατα...ειρωνια...
ΑπάντησηΔιαγραφήισως θα πρεπε οντως ναν ξεκιναμε απ τα μικρα και να πορευομαστε προς τα μεγαλα, αφηνοντασ την σωτηρια του κοσμου για το τελος...
Γεια σου περαστικέ!Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου!
ΔιαγραφήΤο γεγονός οτι είδες τυχαία την ανάρτηση, χαμογέλασες και να αφιερώσες χρόνο για ένα σχόλιο ,με κάνει και εμένα να χαμογελάω..
Καλή σου μέρα!